بر طبق یافته های محققان، قدمت بافت پارچه و نساجی کشور ما، به هزاره های قبل از میلاد میرسد، اما نشانه های نساجی و بافت پارچه در دنیا در دوره پارینه سنگی مشاهده شده است. نمونه های قدیمی بسیاری نیز در کاوش های باستان شناسی حاصل شده است. دوک نخ ریسی نخستین ابزاری بود که از آن برای تبدیل الیاف به نخ به کار میرفت. به تدریج این وسیله کامل تر شد و باعث پیشرفت چشمگیری در صنعت نساجی شد. در واقع دوک نخ ریسی، اولین قدم در به وجود آمدن چرخ نخ ریسی و فرایند تولید پارچه بوده است.
اولین کارخانه نساجی در ایران در سال 1302در اصفهان و در اراضی هفت دست در کنار رودخانه زاینده رود توسط فضلالله خان دهش معروف به عطاءالملک تاسیس شد. از این رو صنعت نساجی و پارچه بافی ایران در دوره معاصر با چالش ها و تغییرات بسیاری روبرو شد. حال از یک طرف، با ورود صنایع نساجی مدرن و ماشین آلات پیشرفته، تولید پارچه های ایرانی با کیفیت بالا و قیمت پایین تر افزایش یافت. از طرف دیگر، با ورود پارچه های خارجی به بازار ایران، رقابت برای صنایع نساجی ایرانی سخت تر شد و برخی از آنها نتوانستند با این رقابت به کار خود ادامه دهند. بنابراین، صنعت نساجی و پارچه بافی ایران در این دوره با مشکلاتی مانند کاهش تقاضا، کمبود سرمایه، نبود حمایت دولتی، نبود نیروی متخصص و ماهر و نبود بازار مناسب مواجه شد.
با وجود این مشکلات،کارخانهجات نساجی فعال در صنعت نساجی و پارچه بافی، ایران هنوز هم جای زیادی برای رشد و توسعه دارد. ایران یکی از مهم ترین تولید کنندگان و مصرف کنندگان پارچه، منسوجات هتلی و لباس در جهان است که دارای منابع غنی از الیاف طبیعی و مصنوعی است. همچنین ایران دارای میراث فرهنگی و هنری بی نظیری در زمینه نساجی و پارچه بافی است. ایران میتواند با استفاده از تکنولوژی های نوین، ارتقاء کیفیت و کمیت تولید، ایجاد نوآوری و خلاقیت، حفظ و احیای پارچه های سنتی و اصیل، توسعه بازارهای داخلی و خارجی و همکاری با کشورهای دیگر، صنعت نساجی و پارچه بافی خود را به یکی از صنایع پرسود تبدیل کند.
پارچه سرای پارس ارائه دهنده انواع پارچه کندویی، غواصی، فلامنت ساده ،جودون و.... است.